Türkçe lehçeler, Türkiye'nin çeşitli bölgelerinde konuşulan ve Türkçe'nin farklı varyasyonlarını oluşturan yerel dil ve ağızların genel adıdır. Türkiye'de resmi dil standart Türkçe olarak kabul edilir, ancak ülke genelinde konuşulan lehçeler de yine de oldukça yaygındır.
Türkiye'deki lehçeler, bölgelere göre farklılık gösterir. Bu lehçeler arasında Balkanlar, Kafkasya, Orta Doğu ve Anadolu'daki kimi yerel diller de dahil olmak üzere birçok farklı kültürün ve dilden etkiler taşırlar.
Türkçe lehçeleri arasında en yaygın olanları Şiveleri Doğu, Batı ve Güneydoğu şeklinde sınıflandırılan, Doğu Anadolu, Güneydoğu Anadolu ve Doğu Karadeniz bölgelerinde konuşulan lehçelerdir. Ayrıca, Konya ve çevresinde konuşulan Ereğli-Karaman lehçesi ile Sivas, Kayseri ve Yozgat'ta konuşulan Çorum-Kırşehir lehçeleri de önemli lehçelerdir. Bunun yanı sıra, Balkanlar'daki Türk azınlıkların konuştuğu Pomakça ve Gagavuzca da Türkçe lehçeler arasındadır.
Her lehçenin kendine özgü bir kelime hazinesi, özellikle söyleyiş ve vurgu biçimleri bulunur. Bu lehçeler birçoğu sözcük düzenini, yapıyı ve kelime anlamlarını da değiştirir. Örneğin, Gagavuzca'da ç özütü sesi olmamasından dolayı, kelime sonlarındaki ç harfleri ''k'' olarak söylenir. Ayrıca, Şive konuşanlar, bazı sözcüklerin sonunu uzatarak konuşurlar.
Ne Demek sitesindeki bilgiler kullanıcılar vasıtasıyla veya otomatik oluşturulmuştur. Buradaki bilgilerin doğru olduğu garanti edilmez. Düzeltilmesi gereken bilgi olduğunu düşünüyorsanız bizimle iletişime geçiniz. Her türlü görüş, destek ve önerileriniz için iletisim@nedemek.page